Czy Jezus jest Bogiem?

Tedy odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Panie mój, i Boże mój!

W kluczowym momencie swojej służby na ziemi Pan Jezus zapytał swoich uczniów: „A wy kim mię być powiadacie?” (Mateusz 16:15). Odpowiedź na to pytanie jest ważniejsza niż cokolwiek innego. Niemniej jednak, podobnie jak w czasach Jezusa, chrześcijanie i dziś zadają sobie i innym pytanie „kim jest Jezus?”

Większość religii oraz grup kultowych odrzucają naukę o boskości Chrystusa. Niektóre z tych zarzutów są wynikiem racjonalizmu, czyli: rozum jest najważniejszy, a nie Bóg, nad objawieniem lub niezrozumieniem tego, czego naucza doktryna. Inny, bardziej powszechny zarzut wynika z historii, która twierdzi, że bóstwo Chrystusa zostało wynalezione na soborze nicejskim w IV wieku, a nie było to coś, w co wierzył pierwszy kościół.

Sobór w Nicei, rok 325 AD

Zacznijmy może od sprawy Soboru w Nicei, który wcale nie podjął ani nie ustanowił jakiejkolwiek uchwały czy też zarządzenia, że należy od tego czasu postrzegać Pana Jezusa jako Boga. Najbardziej sławni z powtarzania tej teorii są Świadkowie Jehowy oraz sceptycy. Pogląd ten został również szeroko rozpowszechniony przez Dana Browna w jego ksiązce „Kod Leaonarda da Vinci”. Pisarz promował ideę, że: Jezus był zwyczajnym człowiekiem, nauczycielem, ale nie Bogiem. Autor również ośmielił się rzucić stwierdzenie, że bóstwo Jezusa zostało przegłosowane przez biskupów na Soborze w Nicei w 325 r.  na polecenie cesarza Konstantyna.

Co na temat bóstwa Pana Jezusa mówi nam prawdziwa historia chrześcijaństwa?

1. Zgodnie z wnikliwym studium dostępnych dokumentów historycznych zgromadzonych przez historyka Barta Ehrmana Sobór nie głosował nad ustanowieniem Pana Jezusa Bogiem. Informacje, które zgromadził i przestudiował z tamtego wydarzenia jasno wskazują na to, że każdy uczestnik soboru już wierzył w to, że Jezus jest Bogiem. Co zaszło podczas soboru? Otóż zebrani próbowali zrozumieć jak można przedstawić boskość Jezusa w przestępny sposób. Nad tym dyskutowali.
2. Jezus – Bóg to nie wymysł soboru. Wcześni chrześcijanie zaczynając od Apostołów również wierzyli i uznawali Pana Jezusa za Boga. Warto przytoczyć:

• Rzymian 9:5 “Których są ojcowie i z których poszedł Chrystus ile według ciała, który jest nad wszystkimi Bóg błogosławiony na wieki. Amen.”,
• Tytus 2:13 „Oczekując onej błogosławionej nadziei i objawienia chwały wielkiego Boga i zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa;”
• 2 Piotr 1:1 “Szymon Piotr, sługa i Apostoł Jezusa Chrystusa, tym, którzy równie z nami kosztownej wiary dostali przez sprawiedliwość Boga naszego i zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa.”

Uczniowie Apostołów, wczesne lata kościoła chrześcijańskiego

Chociaż może być wiele zarzutów co do bóstwa Jezusa, nauki wczesnego kościoła wyraźnie dostarczają słów, czynów i nauk przekazywanych z pokolenia na pokolenie, które dowodzą jego boskości.

1. Zacznijmy od listu Polikarpa (biskupa ze Smyrny i ucznia św.Jana) do Filipian 12:2: “Niech da wam dział i część pośród swoich świętych, a nam z wami i wszystkimi, którzy są pod niebem oraz tymi, którzy mają uwierzyć [jeszcze] w naszego Pana i Boga, Jezusa Pomazańca oraz w Jego Ojca, który Go wzbudził z martwych.”

2. Warto również wspomnieć Ignacego, biskupa z Antyjochii, który również był jednym z uczniów Jana. W swoich listach często piszę: “Bóg w człowieku”, “Nasz Bóg, Jezus Chrystus”.

3. Kolejnym biskupem wczesnochrześcijańskim wierzącym w boskość Pana Jezusa był Ireneusz z Lyonu (uczeń Polikarpa), który w swoich listach pisał: “Był zaprawdę Bogiem”, “Chrystus Jezus nasz Pan, i Bóg, i Zbawiciel, i Król.”

Wszystkich przykładów wczesnochrześcijańskich jest jeszcze więcej ponadto co wspomniane powyżej. Warto wspomnieć, iż datują dużo wcześniej niż powtarzana wkoło zasłyszana pogawędka odnośnie Soboru z Nicei.

Stary Testament

Na ostatek, przywołajmy wersety z księgi Izajasza:

Izajasz 9:6: “Albowiem dziecię narodziło się nam, a syn dany jest nam; i będzie panowanie na ramieniu jego, a nazwią imię jego: Dziwny, Radny, Bóg mocny, Ojciec wieczności, Książę pokoju;”

Izajasz 7:14: „Przetoż wam sam Pan znak da. Oto panna pocznie i porodzi syna, a nazwie imię jego Immanuel.” 👉 Mateusz 1:23: „Oto panna będzie brzemienna i porodzi syna, a nazowią imię jego Emanuel, co się wykłada: Bóg z nami.”

Izajasz 48:12: „Słuchaj mię, Jakóbie i Izraelu, wezwany mój! Jam jest, Jam pierwszy, Jam i ostateczny.” 👉 Objawienie 1:11: „Jam jest Alfa i Omega, on pierwszy i ostatni;”

Izajasz 43:11: „Ja, Jam jest Pan, a nie masz oprócz mnie zbawiciela.” 👉 Dzieje Apostolskie 4:12: „I nie masz w żadnym innym zbawienia;”

A jeśli jeden z większych proroków nie jest wstanie przemówić do ludzkich serc, to mamy do czynienia z z postawą Żydów, którzy również twierdzili, że Jezus nie jest Bogiem i sam się nim uczynił… “Dla dobrego uczynku nie kamionujemy cię, ale dla bluźnierstwa, to jest, że ty będąc człowiekiem, czynisz się sam Bogiem.” (Jan 10:33)