Powołanie pierwszych uczniów (Mt. 4:18-25)

“A których przeznaczył, tych i powołał, a których powołał, tych i usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych i uwielbił.” Rz. 8:30

“Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną.” Obj. 3:20

Jeżeli jesteśmy przeznaczeni do Królestwa Bożego, przyjdzie dzień, że Jezus nas znajdzie i zawoła. Słuchajmy uważnie!

Przeczytajmy podobieństwo o zagubionej owcy w ewangelii Mateusza (Mt. 18:12-14). Jeśli jesteśmy zagubionymi owcami a należymy do Jego stada, On nas znajdzie.

“Owce moje głosu mojego słuchają i Ja znam je, a one idą za mną.” J. 10:27

Kiedy usłyszymy głos Jezusa, który woła nas do siebie, to powinniśmy za przykładem uczniów bez zwłoki podążyć za nim. Nie można pójść za Jezusem, nie zostawiwszy wszystkiego za sobą.

“I rzekł do nich: Pójdźcie za mną, a zrobię was rybakami ludzi! A oni natychmiast porzucili sieci i poszli za nim.” Mt. 4:19-20

Co znaczy, zrobię was rybakami ludzi? To znaczy, że jesteśmy uczniami i naśladowcami Pana Jezusa i że przez nas On także znajduje inne swoje zagubione owce.

Podobnie też kolejni uczniowie, Zebedeusz i Jan, natychmiast odrywają się od swoich zajęć. Zostawiają nawet swojego ojca, by natychmiast, bez zwłoki podążyć za Jezusem.

“A oni zaraz opuścili łódź oraz ojca swego i poszli za nim.” Mt. 4:22

Wraz ze swoimi pierwszymi powołanymi uczniami, Pan Jezus obchodził całą Galileę i nauczał lud, głosząc ewangelię o Królestwie. Uzdrawiał też wszelką chorobę i niemoc. Szybko rozeszła się o nim wieść po całej Syrii.

Przynoszono do niego wielu chorych, aby ich uzdrawiał, opętanych, epileptyków i sparaliżowanych. Czy to opętanie, choroba duszy, czy epilepsja, choroba umysłu, czy paraliż, choroba ciała – dla Jezusa nie ma choroby, której by nie uzdrowił.

Prośmy tedy dziś o łaskę i miłosierdzie Pana Jezusa, aby i nas uzdrowił z niemocy. Prośmy, by otworzył nasze ślepe oczy, byśmy dostrzegli prawdę. Byśmy mogli dostrzec przez to słowo, Jezusa Chrystusa, światło tego świata. Niech otworzy nasze serca, niech znajdzie nas i zawoła do siebie. Prośmy by uzdrowił nasze uszy, by je otworzył do słuchania, abyśmy usłyszeli jego głos.

Wszechmogący Boże, miłosierny Ojcze. Z głębokiej nędzy wołamy naszego Pana Jezusa Chrystusa, który z woli Ojca odbiera równą mu moc, cześć i chwałę. Uzdrów nasze marne dusze od grzechu. Uzdrów nasze serca aby mogły przyjąć prawdę. Otwórz nasze oczy, by ujrzały Twoje światło i zbawienie. Otwórz nasze uszy, abyśmy mogli usłyszeć Twoje wołanie i rozpoznać Twój głos i podążać za Tobą aż po kres naszych dni. Albowiem Twoje jest Królestwo, na wieki wieków. Amen.