Pascha czyli Wielkanoc (2 Mż. 12:17-28)
“Usuńcie stary kwas, abyście się stali nowym zaczynem, ponieważ jesteście przaśni; albowiem na naszą wielkanoc jako baranek został ofiarowany Chrystus.” 1 Kor. 5:7
Święto Paschy ustanowione zostało i obchodzone na pamiątkę wyprowadzenia przez Pana Boga Izraela z Egiptu. W tej starotestamentowej tradycji jest jednak symbolizm dużo głębszy, który znajduje swoje wypełnienie w historii naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Dzisiaj chciałbym Wam tą analogię przybliżyć. Słowo “pascha” w języku greckim i łacinie oznacza “Wielkanoc”. Forma czasownikowa tego słowa, w języku greckim, pascho, oznacza cierpieć.
Tradycyjnie Pascha obchodzona jest przez Żydów przez 8 dni, jej daty pokrywają się z naszą chrześcijańską Wielkanocą. Zgodnie z ewangelią, okres ten pokrywa się bowiem z dniem śmierci Pana Jezusa na krzyżu: “I nastał dzień Przaśników, kiedy należało ofiarować baranka wielkanocnego.” Łk. 22:7
Kiedy faraon nie chciał wypuścić ludu izraelskiego na wolność, Pan Bóg zesłał na Egipt plagi. Jedną z nich była śmierć wszystkich pierworodnych ludzi i bydła. Aby Izraelici nie zostali dotknięci tym nieszczęściem, Mojżesz nakazał im pomazać krwią baranka nadproże i obydwa odrzwia. “Weźcie też wiązkę hyzopu i zanurzcie we krwi, która jest w misie, i pomażcie nadproże i oba odrzwia krwią z misy.” 2 Mż. 12:22a
Tak jak Izraelici wyprowadzeni zostali z Egiptu, tak my jesteśmy wyrwani z mocy grzechu i zła. Izraelitów wprowadził Pan Bóg do ziemi obiecanej, naszą ziemią obiecaną jest Królestwo niebieskie.
Zwróćcie uwagę, że Pan Jezus nazwany jest Barankiem Bożym w ewangelii św. Jana: “Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.” J. 1:29. Jezus Chrystus stał się ofiarnym barankiem, który odkupił świat z grzechu. Bóg, zstąpił z nieba, przyjął ludzką naturę. Człowiek bez skazy, bez grzechu, całkowicie podporządkowany woli Ojca w niebie, przyjął na siebie jego gniew za nasze niedoskonałości, za nasze grzechy.
Podobnie jak w historii wyprowadzenia Izraelitów z Egiptu, krew baranka pomazana na drzwiach domostwa chroniła przed śmiercią, podobnie krew Jezusa Chrystusa, gładzi grzech wszystkich, którzy w niego wierzą i chroni nas przed Bożym gniewem. Kiedy połączymy znak na drzwiach, na nadprożu i odrzwiach, otrzymamy krzyż. “Ja jestem drzwiami; jeśli kto przeze mnie wejdzie, zbawiony będzie i wejdzie, i wyjdzie, i pastwisko znajdzie.” J. 10:9 Krzyż stał się drzwiami, które prowadzą do zbawienia wierzących i powoduje, że śmierć nas omija.
“Wiedząc, że nie rzeczami znikomymi, srebrem albo złotem, zostaliście wykupieni z marnego postępowania waszego, przez ojców wam przekazanego, lecz drogą krwią Chrystusa, jako baranka niewinnego i nieskalanego.” 1 P. 1:18-19
Krzyż jest naszym odkupieniem, to przez krzyż i przez krew Jezusa Chrystusa, mamy nieograniczony dostęp do Bożej łaski. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, tylko przez Jezusa Chrystusa. “Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie.” J. 14:6 Tylko przez niego możemy być pojednani z naszym Ojcem w niebie.
W naszym zbawieniu nie mamy żadnego udziału. Nie jesteśmy w stanie nic zrobić, gdyż zasługujemy tylko na potępienie. Tylko Boża łaska jest naszą drogą do zbawienia, tylko ona prowadzi do wiary w Jezusa Chrystusa. Dlatego chwalmy Pana, Boga wszechmogącego, jego jest moc i chwała na wieki wieków!